جانور درمانی (آثار ابوعلی سینا)

 این کتاب ، یکی از آثار و تألیفات ابوعلی سینا در علم طب قدیم است.  مطالب کتاب را در 3 فصل گنجانده ، که ابتدا پیرامون اثر داروها سخن رانده ، سپس از ادویهٔ مفرده گفته.  و در آخر ، نام یکصد داروی حیوانی و جانوری را آورده است. ( تمام مصور ) 
{  ابوعلی حسین ، فرزند عبدالله بن سینا و معروف به ابن سینا.  لقبش ، شرف الملک و شیخ الرئیس ، فیلسوف ، طبیب ، شاعر ، ریاضی دان و منجم ایرانی ، و مشهورترین دانشمند اسلامی و از بزرگترین دانشمندانی که تاکنون در عالم بوده اند.  او در سال 370 هـ ق ، در شهری از توابع بخارا متولد شد. در بخارا که آنزمان ، پایتخت سامانیان بود ، منطق ، طب و ریاضیات را یاد گرفت. به دلیل استعداد زیاد و هوش سرشارش ، توانست خیلی زود در موضوع های مختلف ، شهرت علمی پیدا کند. در سن 17 سالگی ، نوح ابن منصور سامانی را معالجه کرد ، و این امر باعث شد که مشهور شود.  و از همین رو ، به کتابخانهٔ سلطنتی راه پیدا کرد. خودش می گوید: « کتابهایی که من در آنجا دیدم ، کسی حتی نام آنها را نشنیده بود.  آنها را خواندم و از آن بهره مند شدم.  و وقتی 18 ساله شدم ، از همهٔ آن علوم ، فارغ شدم.  ابن سینا ، گرچه فیلسوفی بزرگ بود ، ولی از طرفیپزشکی پر مشغله ، و نفوذ کامل سیاسی داشت.  و بعنوان یک وزیر ، به شاهزادگان حامی خود ، خدمت می کرد. سال 403 هـ ق ، کتاب "قانون در طب" خود را نوشت.  در دوران زندگیش که بیشتر با حکومت غزنویان رو به رو بود ، در شهرهای مختلفی مسافرت و خدمات گوناگونی ارائه داد.  تا اینکه بعد از مرگ شمس الدولهٔ دیلمی ، جانشین او "سماء الدوله" چند ماه او را به زندان انداخت.  ولی ابوعلی سینا ، بعد از آزادی از زندان ، به اصفهان رفت و آنجا بسیار مورد احترام بود و همانجا به تدریس و تألیف پرداخت و در واقع 14 سال آخر زندگی پر بار خود را ، در اصفهان گذراند.  و سرانجام در سفری که با "علاء الدوله" به همدان رفت ، در سال 428 هـ ق ، در سن 58 سالگی ، دارفانی را وادع کرد. }