بوطیقای روایت در مثنوی / از اشارات دریا

بوطیقای روایت در مثنوی / 

حمیدرضا توکلی 

710صفحه

انتشارات مروارید

مخاطب مثنوی در همان آشناییهای نخستین در می یابد که با چیزی دیگر سروکار یافته است.

توضیح این دیگر بودن و تمایز مثنوی از منظومه ها و کتابهای دیگر کار آسانی نیست؛ اما این قدر هست که شکل و شیوه متن با را از امتیاز آن پیوندی نزدیک و استوار دارد شیوه عجیبی که روایت با آن پیش میرود و در نمودی فراتر شکل غریبی که در کلیت کتاب چشمگیر است. بوطیقای روایی مولانا ویژگیها و پیچیدگی های خاص خود را دارد و در پیوندی ژرف با جهان شناسی و شخصیت و تجربه های اوست. این کتاب شاید دریچه ای کوچک باشد به هنر روایت گری حضرت خاموش و در آن بر چشمگیرترین جنبه های روایت شناختی مثنوی انگشت نهاده می شود؛ مسائلی چون دگردیسی زاویه روایت اسالیب خطاب چند آوایی شدن روایت گریز و تداعی رها کردن قصه و بازآمدن بدان بداهه و حس لحظه، جنبه شفاهی روایت، زبان و روایت، دو جانب شاعرانه و داستانی روایت پیوند دادن و در آمیختن قصه ها زمان و روایت روایت و تلقی موسیقایی راوی از هستی کوشش راوی برای قرار دادن مخاطب در موقعیت قصه و آغازگری و پایان بندی روایت