چاقو قدیمی و کلکسیون

چاقو قدیمی متعلق به اواخر دوره قاجار و در نوع خود بسیار خاص و کمیلب می باشد.خطوط نقش برجسته حکاکی شده در دو طرف تیغه های چاقو متعلق به اواخر دوره قاجار می باشد.

چاقو مزین به دو بیت از اشعار حافظ می باشد که بر روی تیغه چاقو توسط استاد کار بصورت ماهرانه و با ظرافت خاصی بصورت  برجسته کار شده،متن این ابیات در یک طرف تیغه:

دوش وقت سحر از غصّه نجاتم دادند 

واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

و در طرف دیگر تیغه بیت دوم حکاکی شده:

بیخود از شعشعهٔ پرتو ذاتم کردند

باده از جام تجلیّ صفاتم دادند

از آنجایی که این ابیات در آن دوران با کمترین امکانات بصورت ماهرانه روی تیغه ها حکاکی شده، شاهکاری خلق کردند که  واقعا ستودنیست و هرکسی که این گنجینه ها را جمع آوری می کند خواسته یا ناخواسته عهده دار رسالتی می شود که با نگهداری از گنجینه های ملی برای نسلهای بعد از خودمان چیزی بجا بگذارند.

متن کامل شعر بصورت زیر می باشد

دوش وقت سحر از غصّه نجاتم دادند

واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

بیخود از شعشعهٔ پرتو ذاتم کردند

باده از جام تجلیّ صفاتم دادند

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شب

آن شب قدر که این تازه براتم دادند

بعد ازین روی من و آینهٔ وصف جمال

که در آنجا خبر از جلوهٔ ذاتم دادند

من اگر کام روا گشتم و خوشدل چه عجب

مستحق بودم و اینها بزکاتم دادند

هاتف آنروز بمن مژدهٔ این دولت داد

که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند

این همه شهد و شکر کز سخنم میریزد

اجر صبریست کزان شاخ نباتم دادند

همّت حافظ و انفاس سحرخیزان بود

که ز بند غم ایّام نجاتم دادند