کتاب مرسو چه کسی را کشت

گاهی یک نویسنده میتواند با یک پرسش ساده، پایههای یک شاهکار کلاسیک را بلرزاند.
«مرسو چه کسی را کشت؟» رمانی است که در ظاهر گفتوگویی با «بیگانه»ی کامو است، اما در حقیقت سفری است به دل وجدان، حافظه و هویت.
کمال داوود با نثری شاعرانه و زبانی صادق، جهانی خاموش را به صدا درمیآورد؛ جهانی که در آن عدالت، حقیقت و روایت تاریخی دوباره معنا مییابند.

این اثر نه تقلید است و نه واکنش خشمآلود؛ بلکه بازاندیشی فلسفی دربارهی انسان، بیتفاوتی و حق داشتنِ صداست. در هر صفحه، پرسشی در ذهن خواننده میماند: چه کسی داستان را روایت میکند و چه کسی حذف شده؟

منتقدان در فرانسه و جهان، داوود را یکی از صداهای تازه و اصیل ادبیات معاصر میدانند؛ نویسندهای که با جسارت و دروننگری، مرز میان ادبیات و عدالت را محو میکند.
این رمان بازخوانی یک سکوت است؛ کتابی که هم ادبی، هم انسانی و هم فلسفی است و به طرز عجیبی با احساسات ما پیوند میخورد.
اگر به دنبال اثری هستی که بعد از بستن آخرین صفحه مدتی سکوت کنی و درونت را مرور کنی، این کتاب همان است.