10 عدد کاست قدیمی _ داریوش و ویگن و غیره

� ویگن؛ صدای طلایی دوران پرشور
ویگن با ترانههایی مثل «مهتاب»، «بارون بارونه» و بهویژه «مرا ببوس»، تصویرگر دورانی بود که موسیقی در ایران تازه رنگی نو گرفته بود. اون صدای گرم و پرطنین، آدم رو یاد کافههای پرنور، خیابونهای پهن تهران قدیم و عشقهای ساده و بیریای دهه 30 و 40 میندازه. ویگن رو بیدلیل «سلطان جاز ایران» صدا نمیکردن.

---

� داریوش؛ صدای زخمی یک نسل
داریوش اما حکایت دیگهایه. ترانههایی مثل «گل بیتا»، «به من نگو دوستت دارم» یا آلبومهای ماندگارش مثل «آشفتهبازار»، صدای درد، اعتراض، عشق و دلتنگی بودن. صدای داریوش پر از بغض و روایتهای تلخ بود، اما همین تلخی، آینهی واقعیت نسلش شد.

---

حالا فکر کن یه نوار کاست داشته باشی که یه طرفش ویگن باشه و طرف دیگهاش داریوش.
از یه طرف، نوای پرشور و خاطرهانگیز ویگن که آدمو میبره به روزهای سادهتر گذشته،
و از طرف دیگه، صدای پر بغض داریوش که انگار با هر مصرع، زخمی از زندگی رو بازگو میکنه.

این کاست، پلی میشه بین خاطرات روشن دیروز و زخمهای پنهان امروز؛
یک ترکیب عجیب و دوستداشتنی که فقط موسیقی میتونه بسازه. �

1. گوگوش
2. داریوش
3. سوزان روشن
4. ویگن
5. نوش افرین
6. گلچین ایرانی
7. مسعود فردمنش
8. فتانه
9. مهدی مقدم
10. لیلا فروهر

کد: 1031