سی دی من سالم MiYota

سیدیها همیشه برام مثل یه صندوقچه بودن؛ کوچیک، ساده، اما پر از دنیا. وقتی رویشون با ماژیک مشکی مینوشتم «گلچین عاشقانه»، «ترانههای قدیمی»، یا «کلیپ خارجی»، حس میکردم دارم یه اثر شخصی میسازم.

اون روزایی که مینشستیم پای کامپیوتر و منتظر میموندیم تا رایت تموم بشه، ثانیهها کند میگذشت. وقتی نوار آبی پر میشد و کلمهی Completed میاومد، یه شادی عجیبی تو دلم مینشست. بعدش سیدی رو برمیداشتم، فوت میکردم که خنک بشه، بعد با دقت میذاشتم تو کاور شفافش.

بعضی سیدیها خیلی زود خش میافتادن و دیگه نمیخوندن. اون موقع با هزار جور حقه سعی میکردیم درستش کنیم: فوت کردن، دستمال کشیدن، حتی چرخوندن برعکس! و وقتی آهنگ دوباره پخش میشد، انگار معجزه شده بود.

سیدی برای ما فقط یه وسیله نبود؛ یه بخشی از زندگی روزمرهمون بود، با تمام هیجانها، خاطرهها و حتی دلخوریهاش.

دستگاه کاملا سالم میباشد و به دو عدد باتری نیم قلمی برای پخش نیاز دارد.