کاست عکس دار حمیرا آلبوم هدیه

� حمیرا هدیه (دهه 60 میلادی / 1350 به بعد، در خارج از ایران دوباره منتشر شد)

صدای حمیرا همیشه مثل یه آه عاشقانه بود؛ هم پر از شوق و امید، هم پر از درد و دلتنگی. آلبوم «هدیه» از همون کارهایی بود که جایگاهش رو در دل شنوندهها برای همیشه تثبیت کرد.

ترک اصلی، یعنی «هدیه»، قصهی عاشقیه که با همه وجود، عشقش رو مثل یه یادگار، مثل یه هدیهی موندگار تقدیم میکنه. شعرش ساده اما عمیق بود؛ پر از اون واژههایی که مستقیم مینشستن روی دل.
صدای حمیرا وقتی اوج میگرفت، شنونده حس میکرد بغضی توی گلوی خودش گیر کرده.

در این آلبوم، قطعات دیگهای هم بودن مثل «ای عشق» و «آرزوی دل» که هر کدوم حال و هوای خاص خودشون رو داشتن؛ ترکیبی از عشق، حسرت و امید. تنظیمها ساده اما تاثیرگذار بودن؛ همونقدر که کافی باشه صدای طلایی حمیرا بدرخشه.

برای خیلیها، شنیدن کاست هدیه یعنی برگشتن به روزهایی که موسیقی هنوز صادق و بیپیرایه بود. صدای حمیرا توی ضبطصوتهای خونگی، با اون خشخش اول نوار، حالوهوایی میساخت که هیچ موسیقی دیجیتال امروزی نمیتونه جاشو پر کنه.

هدیه فقط اسم یه آلبوم نبود؛
برای عاشقها، خودش یه هدیهی واقعی بود؛ هدیهای از جنس صدا، عشق و خاطره.