نوار کاست داریوش عکسدار آلبوم آشفته بازار

داریوش آشفته بازار

وقتی نوار کاست «آشفته بازار» میچرخید،
صدای داریوش مثل همیشه زخمی و پر از درد بود.
انگار داشت آیینهای جلوی جامعه میگرفت و میگفت:
ببین! این همون بازاریه که همهچی توش قاطی شده،
عشق و غم، امید و ناامیدی، شادی و بغض.

ترک «آشفته بازار» خودش یه تصویر بود.
تصویر کوچههایی که غبار غم گرفته،
صدای مردمی که دنبال آرامشن،
ولی هر لحظه بیشتر توی گرداب میافتن.
داریوش با اون لحن خسته و پرشور،
آدمو میبرد وسط همین هیاهوی بیپایان.

آهنگهایی مثل «کوچه» و «دوباره میسازمت وطن» توی همین آلبوم بودن.
اون لحظهها که نوار رو تو ضبط میذاشتی
و صدای "دوباره میسازمت وطن" بلند میشد،
آدم دلش میخواست گریه کنه،
اما همزمان امیدی از ته دل روشن میشد.
داریوش مثل یه معلم بود که میگفت:
خرابی هست، درد هست، اما باز میشه ساخت

---

این آلبوم، فقط یه مجموعه موسیقی نبود.
برای خیلیها، یه مرهم بود.
یه تکیهگاه برای شبهای تنهایی،
وقتی پنجرهها تاریک بودن
و فقط صدای خشخش کاست،
کنار صدای زخمی داریوش، دل رو گرم میکرد.

---

«آشفته بازار»، روایت نسلی بود که درد کشید،
اما هنوز امیدشو زمین نذاشت.
صدای داریوش اینجا،
مثل فریاد یه عاشق زخمی بود که میگفت:
میشه دوباره برخاست

کد: 3003