بخش سرطان -آلکساندر سولژنیتسین/چاپ اول1362

رمان دو بعد شگفت و انفکاک ناپذیر دارد: بخش سرطان یک دنیای حیرت زای بی امید و غمباره است ـ بخش سرطان تمامی روسیه شوروی است که در دام غده مرگبار خفقان ـ این سرطان سیاسی و روانی در کار شکنجه و احتضار خویش است. داستان در بخش سرطان میگذرد اما محیطی تیره تر و اندوه بارتر از آن را در بردارد ـ هر فرد در این نظام بی روزن  زندانی غده بدخیم و مبتلای شکنجه اسارت خویش است. در بخش سرطان از تبعیدها، زندانها، اردوگاه ها و خلاصه شکنجه گاه های روحی و جسمی استالینی سخن میرود... از قدرت های بیرحم اهریمنی ای سخن میرود که به سادگی محض چه بسا زندگی ها را ویران و بی سامان می کند... هیچکس را یارای نجات از این ظلمت کده نیست. سرنوشت کوستوگولوتف نیز جز این نیست. او نیز این غده مضاعف را همیشه و همه جا با خود دارد و سرانجام جان در سر آن می گذارد. بنگریم که محیط رعب انگیز حزبی چگونه آزاداندیشی والای بشری را در سراسر کشور کشته است. کتاب چه ارتقای فراجویانه، چه شهوت راستین و حزن انگیز و چه تپش و جهش و اشتیاق برای زیستن انسانی و آزادانه دارد، چه بسا زندگی ها که تباه شدند. میلیونها انسان، میلیونها اندیشه، میلیونها آرزو و آرمان عدالت جویی و صلح دوستی که نمی خواستند گوهر زندگی شان آلوده ستم گردد. آن همه اول زبانشان بریده شد و سپس در مجراب سوسیالیسم حزبی و دیکتاتوری مارکسیسم قربانی گشتند...