شاعر (پرویز تناولی)

شاعر» یکی از مضامین رایج در آثار «پرویز تناولی»، مجسمهساز برجسته ایرانی است. مجسمههای شاعر که از مهمترین سری آثار پرویز تناولی به شمار میروند، از اوایل دهه 134 خلق شدهاند. شاعر ارجاعی به تصوف ایران و نمادی از انسان زاهد و صوفی و عارف است. مجسمههای شاعر در ارائه معادلی بصری و حجمی برای مفاهیم و استعارههای ادبی از استعداد چشمگیری برخوردار هستند. کتاب مصور حاضر که ششمین دفتر از مجموعه «آثار پرویز تناولی» است، به معرفی مجسمههای شاعر تناولی اختصاص یافته است.

شاعر در کنار عشاق، دیوار و هیچ، چهار مضمون رایج در آثار پرویز تناولی را شکل میدهد که فراتر از همه ی آنها بر رابطه ی زیبایی شناختی شعر و هنر استواراست. مجسمه های شاعر وی در ارائه ی معادلی بصری و حجمی برای مفاهیم و استعاره های ادبی از استعدادی چشمگیر برخوردار هستند. هنگامی که هنرمند از پرنده ای برای ارائه ی سر شاعراستفاده میکند یا قفلی را در بدن او جای میدهد، مشخص است که او به همان اندازه که یک مجسمه ساز است، به کنایه های شاعرانه نیز توجه دارد.